روز های اول شعبان با خودم تکرار میکردم شعبان است ونیمه اش...کاش امسال نیمه ی شعبان رنگ مهدی داشته باشد..رنگ مهدی اصل است کافی است اجازه دهد تنها ثانیه ای نگاهش کنی ...ب خودت ک بیایی می بینی دلت را دادی رفت..رفت تا نقاشی شود با رنگ مهدی..
نقاش دل هم ک مهدی باشد پارتی اش برای خدایی شدن زیاد است..
اما شعبان هم ب آخر رسیده و رمضان در راه است وتنها سه شب .. ومن هستم ک دوباره شروع کردم ب خیال پردازی ک دیگر امسال شب قدرش فرق دارد باعالمی...شب قدر امسال ندا دارد وندایش ارتفاع دارد ک از راس جهان شروع شده و ب ضلع زمین میرسد..
ومن ..من ک نه همه حتی آدم هایی ک آن دو مثلث دروغین را ساختن وعده ای را اسیر کردن وتلاش کردند کاین دو مثلث را بزرگتر از حدش نشان دهند..میشنویم این ندا را ک محو میکند ارتفاع این دو مثلث دروغین را ...
اصلا دیگر مثلثی در جهان باقی نمی ماند زیر سنگینی ارتفاع مهدی...غیر ممکن است..
شاید این بار خیال هایم هم رنگ داشته باشد هم ارتفاع ..
بستگی دارد ب مهر تاییدت خودت خدا...
پ.ن:خوش ب حال هرکی ک دیوارای دلش ترک دارن ...نیاز ب ی نقاش مثله مهدی داره